W połowie listopada poza Narodowym Świętem Niepodległości, wspomina się również św. Marcina. Z tym dniem, wiąże się bardzo ciekawa tradycja, którą już w najbliższą niedzielę przybliży nam jedyna i niepowtarzalna – Martaa Oleeechoowskaa! 🙂

Dzień Świętego Marcina, oznaczał kiedyś oficjalnie zakończenie roku gospodarskiego w rolnictwie i zakończenie jesieni. Była to pora zakończenia gromadzenia zapasów na zimę. Na świętego Marcina piwnice zawierały już obfite zapasy żywności na zimę, stąd zwano je „Marcinowymi spichlerzami”. Dzień poświęcony temu świętemu, tradycyjnie był wolny od pracy dla służby w gospodarstwie. W tym dniu nie pracowały też młyny, w obawie przed połamaniem koła młyńskiego. 

Sprawdźmy więc wspólnie skąd wzięły się te zwyczaje i przekonajmy się jak smakowały oryginalne rogale marcinśkie i tradycyjna zupa z dyni – niekoniecznie właśnie w tej kolejności 🙂

Żeby móc łasuchować bez wyrzutów, przez pierwszą godzinie pojogujemy lekko. Następnie posłuchamy opowiadań Martusi i zjemy/wypijemy wszystko co dla nas przygotuje.